De trouwe ‘woensdag blog dag’ is er deze week even in geschoten. Geen tijd en ook gewoon heel eerlijk even geen zin. Ik doe het tenslotte voor mijn plezier dus als ik het niet voel stellen we het eventjes uit. Kon dat maar met alles in het leven. Helaas is dit niet het geval en komen deadlines enorm snel in de buurt. Niet alleen school deadlines maar ook data en events die je maanden van tevoren hebt geboekt en nu ineens volgende week gaan plaats vinden.
Toen wij ons school tripje naar Normandië boekte leek het enorm ver en volgens weekend gaan we al weg. Het lijkt wel of de dagen hier sneller gaan als thuis. Als je 2 uurtjes in het park zit te chillen kijk je op je horloge (digitaal wel want ik kan nog steeds geen analoge klokkijken, zeg het zelf maar voor dat de eerste de beste grapjas er over begint) en dan is er al 6 uur voorbij! We kunnen dus wel stellen dat mijn tijdsbesef kapot is.
Deze week ben ik precies op de helft van mijn buitenland studie. Ik weet niet wanneer dat gebeurd is, maar waar de hell was ik?! In die 8 weekjes is er een hoop veranderd. Voordat ik naar Frankrijk kwam was ik toch een beetje sceptisch. De laatste keer dat ik in Parijs was vond ik er namelijk geen kut aan. Ik vond het een saaie, vieze en stomme stad. Zoals we allemaal weten stond ik de eerste week ook niet echt te springen om hier te zijn en moest ik flink opwarmen naar het leven in de Franse hoofdstad. 8 weken verder en ik zie mijzelf hiernaartoe verhuizen en de rest van mijn leven wonen. Tuurlijk mis ik heel veel dingen aan Nederland, natuurlijk mijn vrienden en familie, de cultuur, het strand, de rust, FRIKANDELLEN EN KROKETTEN en de Hollandse nuchterheid, maar toch heeft Parijs wel iets bijzonders (even nekken om de typische cliche ‘ik ben echt verliefd geworden op de stad’, ja ja ik walg ook van mezelf, kan er niks aan doen)
Ik zie mijzelf hier dan ook echt wel naar toe verhuizen. De branche waar ik al weet ik veel hoelang over praat is hier gegrondvest: Fashion and luxury. De beste banen en bedrijven binnen deze branche zitten in deze stad. Gezien een carrière hebben hoog op het dromen lijstje staat zou het geen gekke zet zijn. Of ik echt standaard kan wennen aan het zover verwijderd zijn van mijn vrienden en familie weet ik niet, het zou natuurlijk perfect zijn als het maar een uurtje van elkaar verwijderd ligt. Hoe wel ik enorm geniet van de nieuwe omgeving en de nieuwe mensen en ook vooral de nieuwe ik had ik toch graag heel veel dingen met hen willen delen. Ik spreek ze wel veel maar het is toch niet hetzelfde als even bijkletsen op de bank.
Maar goed, het is nog maar 8 weekjes, nog maar 8 weekenden voordat ik alweer terug moet naar Nederland en moet gaan afstuderen. (wel nog even met een korte tussenstop van een maandje om te vertoeven in de Mexicaanse zon) En na het afstuderen zal ik toch een baan moeten gaan vinden, of een master moeten gaan doen, ik zou het me god niet weten wat ik wil. Bij al mijn vorige studies wist ik wel wat ik wilde gaan doen, nu heb ik echt geen idee. Een master? In Parijs of toch niet? Werken?, maar waar? Ik wil gewoon het liefste nog even blijven fladderen en nog even geen keuze hoeven te maken, maar dat zit er niet in helaas. Keuzes maken horen erbij. Al waren de keuze opties voor Parijs toch wat gemakkelijker en wat veiliger. Naar een ander land verhuizen om daar een baan te zoeken klinkt ineens niet zo heel gek meer (sorry mam & pap)
Ik ga er niet te veel over na denken omdat ik anders een lichte paniek aanval krijg. Ik ga het ‘keuzes maken’ nog heel even voor me uitschuiven en nog even genieten van vandaag. Want die krijg ik niet meer terug. Het Rotterdamse accent ben ik nog niet verloren maar mijn hart wel een klein beetje. Sorry Rotterdam maar je hebt nu een gedeelde eerste plaats met de stad van de liefde (daar heb ik nog niks van gemerkt btw, maar dat daargelaten)
Ik ga weer verder met genieten (en eten en drinken, ja ja, shocker) want voordat ik het door heb zit ik alweer in Nederland (of eigenlijk Mexico, haha wat een rot leven)
De mazzel en tot in de pruimen tijd <3
Bisous, Robin
English:
A Real Rotterdammer or rather Parisienne(15/10/2021)
The loyalty towards ‘Wednesday blog day’ wasn’t there this week. No time and just honestly not feeling like it. After all, I do it for fun, so if I don’t feel it, we’ll postpone it for a while. If only you could do that with everything in life. Unfortunately, this is not the case and deadlines are approaching very quickly. Not only school deadlines but also dates and events that you have booked months in advance and will now suddenly take place next week.
When we booked our school trip to Normandy it seemed very far and now next week we’re already leaving. The days seem to pass faster here than at home. If you are chilling in the park for 2 hours, you look at your watch (digitally yes because I still can’t read an analog clock, i’ll say it myself before the first joker starts talking about it) and then 6 hours have pasted instead of 2! So we can say that my sense of time is broken.
This week I am exactly half way through my study abroad. I don’t know when that happened, but where the hell was I?! A lot has changed in those 8 weeks. Before I came to France I was a bit skeptical. The last time I was in Paris I didn’t like it. I thought it was a boring, dirty and stupid city. As we all know, the first week I was not really eager to be here and I had to warm up to life in the French capital. 8 weeks on and I see myself moving here and living here for the rest of my life. Of course I miss a lot of things about the Netherlands, of course my friends and family, the culture, the beach, the peace and quiet, FRIKANDELLEN AND CROQUETTES and the Dutch sobriety, but Paris does have something special (there it is, the typical cliché, ‘ i really fell in love with the city’, i hate myself to for saying this)
I can really see myself moving here. The industry I’ve been talking about for a long time is based here: Fashion and luxury. The best jobs and companies in this industry are located in this city. Considering having a career is high on my dream list, it wouldn’t be a bad move. I don’t know if I can really get used to being so far away from my friends and family, it would of course be perfect if we were only an hour away from each other. Although I really enjoy the new environment and the new people and especially the new me, I would have liked to share a lot of things with them. I do talk to them a lot, but it’s not the same as catching up on the couch.
Anyway, it’s only 8 weeks left, only 8 weekends left before I have to go back to the Netherlands and graduate. (although with a short stopover of a month to tan in the Mexican sun) And after graduation I will have to find a job, or do a master’s, I don’t know what I want. In all my previous studies I knew what I wanted to do, now I really have no idea. A master? In Paris or not? Work?, but where? I just want to keep floating around for a while and not have to make a choice just yet, but that’s not possible unfortunately. Making choices is part of it. Although the options before coming to Paris were a bit easier and a bit safer. Moving to another country to look for a job doesn’t sound so crazy anymore (sorry mom & dad)
I’m not going to think about it too much because otherwise I’ll have a mild panic attack. I’m going to put off ‘making choices’ for a while and enjoy today. I haven’t lost the Rotterdam accent yet, but I have lost my heart a little bit. Sorry Rotterdam but you now share first place with the city of love (I haven’t noticed anything about that yet, but that aside)
I will continue to enjoy (and eat and drink, yes yes, shocker) because before I know it I’m already in the Netherlands (or actually Mexico, haha what a bad life)
The luck and see you in the plum time (this translation was way to funny to erase, so i’m keeping it. Its a dutch saying, i’m very sorry that i keep trying to translate every saying into English even if it doesn’t work)
<3
Bisous, Robin
