Deze week zit ik alweer een volledige maand in Parijs. De tijd lijkt hier 3X sneller te gaan als thuis! ‘Time flies when you are having fun’ is dan ook een van de vele clichés die echt waar zijn. De maand is voorbijgevlogen en toch voelt het alsof ik hier al veel langer woon en al mijn nieuwe vrienden al veel langer ken. Bijvoorbeeld met Lena en Camila, ik ken deze meiden pas een kleine maand maar ik heb het gevoel alsof we al jaren bevriend zijn, perfect op elkaar ingespeeld, enorm hetzelfde maar toch zo verschillend. Zo grappig om te zien.
Ook ga je heel anders kijken naar je vriendschappen thuis! Sommige ben je meer aan het waarderen maar sommige ook minder. Als je ergens midden in staat ben je soms blind voor bepaalde dingen, zodra je uit die omgeving stapt worden ineens heel veel dingen duidelijk. Ook dit is een van de clichés die ik vaak heb gehoord voordat ik naar Parijs ging, ik had er altijd maar een hard hoofd in want ik wist precies wat ik had aan elke vriendschap. Nou meid, fout gedacht, je had geen idee, en dat geld voor enorm veel dingen.
Ook over jezelf ga je andere dingen leren. Door de andere mentaliteit hier en van je vrienden ga je beter en anders kijken naar hoe je zelf naar dingen kijkt en in het leven staat (echt diepzinnig op deze woensdag middag, wow) en van sommige dingen besef je dat dat best aangepast mag worden maar sommige dingen leer je extra waarderen. Thuis ben ik vaak een outsider als het gaat om mijn blik op de toekomst. Die is erg carrièregericht ipv familie gericht. In Nederland zegt iedereen altijd ‘ Dat komt wel als je de juiste vind’ , ‘ dat is toch helemaal niet belangrijk’, ‘komt omdat je nog nooit echt verliefd bent geweest’ waarvan ik alleen maar denk: Nee ik houdt gewoon graag mijn geld in mijn zak in plaats van uitgeven aan snot kinderen en mannen, hahah nee grapje, ik heb gewoon niet die visie en ik denk niet dat daar iets mis mee is. Mijn medelanders duidelijk wel. Hier hebben zoveel meer mensen dezelfde kijk op het leven en wensen, wel eens fijn om niet gek genoemd te worden als je verteld dat je geen kinder wens hebt maar een carrière wens. Ik ben toch niet zo’n vreemde eend in de bijt.
Dus naast zuipen en vreten doe ik ook nog wat ‘zelfontwikkeling’, heb hartstikke druk joh, ik in dat Parijs.
Ondertussen zijn mijn dagelijks gezetten stappen in 2000 veranderd 20.000. Alles ligt hier zo klote ver uit elkaar, maar toch lopen want ja, al dat vreten moet er toch vanaf.
Naast eten, drinken, uitgaan en dineren doe ik ook nog aan het broodnodige winkelen, shocker obviously! Vintage winkels in overvloed en laat deze meid nou toch net ff een vintage Louis Vuitton tas op de kop te hebben getikt voor een schijntje! Dit was een hele goed boost voor mijn koop verslaving, een groot verlies voor mijn portemonnee. Balans noemen ze dat!
Niet alleen mijn kledingkast, mijn vrienden en mijn heupen zijn zich aan het uitbreiden maar ook mijn intelligentie. Dat engels praten de hele dag maakt je hartstikke slim joh, helaas nog niet slim genoeg om business administratie te snappen maar dat komt nog wel. Ik heb zelfs ergens de hoop dat mijn Rotterdamse accent een beetje gaat slijten/afzwakken en mensen niet direct roepen ‘ Hey jij komt uit Rotterdam’ bij de aller eerste keer dat in mijn snater open trek. Helaas is dat nu nog wel het geval wanneer ik hier Nederlanders tegen kom, ze weten altijd direct waar ik vandaan kom want ‘om dat accent kan je echt niet heen’. Niks om je voor te schamen natuurlijk want Rotterdam is en blijft de mooiste stad van de wereld (sorry Parijs maar de pis lucht deed het de das om) maar een klein beetje meer ABN kan geen kwaad natuurlijk.
School wordt steeds leuker maar ook steeds lastiger. De eerste studiepunten zijn al binnen maar dat gaat niet zo makkelijk worden bij de andere vakken. Gelukkig heb ik hier een bepaalde motivatie gevonden waar ik thuis alleen maar van kon dromen. Laten we hopen dat die aanhoudt en ik die ook mee naar huis kan nemen.
1/4 al gehad, de tijd vliegt, gelukkig nog heel veel leuke dingen op de planning staan, verschillende reisjes geplant, een bezoek aan een balletvoorstelling in het opera huis, vele musea en nog wat meer sightseeing. (& natuurlijk heel veel clubben en eten, deh)
Tegenwoordig ook mijn blog in het engels aan het schrijven want ik ben zo internationaal. Dan kan Lena ook lezen wat ik over haar schrijf, nu voelde het beetje als roddelen, die gekke Duitsers snappen namelijk geen Nederlands joh, je moet alles vertalen (You made me do it Lena)
Op naar de volgende maanden, ik houd iedereen op de hoogte over mijn bevindingen over de wijn en het voedsel en natuurlijk al dat andere!
Ooievaar veranderd langzaam in Au Revoir, dus bij deze
Au Revoir et à bientôt!
Bisous,
Robin
But really all clichés are true.. (22/09/2021)
This week I’ll be in Paris for a full month. Time seems to go 3 times faster here than at home! ‘Time flies when you are having fun’ is one of the many clichés that are really true. The month has flown by and yet it feels like I’ve lived here a lot longer and have known all my new friends for a lot longer. For example with Lena and Camila, I’ve only known these girls for little over a month but I feel like we’ve been friends for years, perfectly attuned to each other, very similar yet so different. So funny to see.
You also see your friendships at home very differently! Some you’ll appreciate more, some less. When you are in the middle of something, you are sometimes blind to certain things, as soon as you step out of that environment, a lot of things suddenly become clear. This is also one of the clichés I often heard before going to Paris, I always had a hard believing it, because I thought i knew exactly what each friendship was worth. Well girl, you thought wrong, you had no idea, and that goes for a lot of things.
You also learn different things about yourself. Because of the different mentality in Paris and of your friends, you start to have a closer and differently look at how you see things and how you stand in life (really profound on this Wednesday afternoon, wow) and you realize that some things can be adjusted, but you also learn to appreciate some things extra about yourself.
At home I am often an outsider when it comes to my view of the future. It is very career oriented rather than family oriented. In the Netherlands everyone always says ‘That will come if you find the right one’, ’that’s not important at all’, ‘it’s because you’ve never really been in love’ of which I only think: No, I just like to keep my money my pocket instead of spending it on annoying kids and men, hahah no kidding, sort off, I just don’t have that vision and I don’t think there’s anything wrong with that. Dutch people clearly do think thats wrong. Here so many more people have the same view on life, it’s nice not to be called ‘crazy’ when you tell that you don’t want a child but a career. I’m not that strange after all.
So in addition to drinking and eating, I also do some ‘self-development’, I’m really busy dude.
In the meantime, my daily steps grown from 2000 a day to 20,000 a day. Everything is so fucking far apart here, but still walking because if you eat and drink a lot you have to move a lot if you don’t want to get very fat.
Besides eating, drinking, going out I also do the much needed shopping, shocker obviously! Vintage shops are on every corner of every street and this girl just grab a vintage Louis Vuitton bag for a bargain! This was a very good boost for my shopping addiction, a big loss for my wallet. They call it balance!
Not only my wardrobe, my friends and my hips are expanding but also my intelligence. Speaking English all day makes you very smart dude, unfortunately not yet smart enough to understand business & corporate strategy, but that will come in time, i hope.
Somehow I even hope that my Rotterdam accent will wear out/weaken a bit and Dutch people won’t immediately shout ‘Hey you’re from Rotterdam’ the very first time I open my mouth. Unfortunately that is still the case when I meet Dutch people here, they always know immediately where I come from because ‘you really can’t ignore that accent’. Nothing to be ashamed of, of course, because Rotterdam is and remains the most beautiful city in the world (sorry Paris, but the piss smell made the decision) but a little bit more generally civilized dutch wouldn’t hurt of course.
School is getting more and more fun, but also more and more difficult. The first ECTS have already been received, but that will not be so easy with the other courses. Fortunately, I found a certain motivation here that I could only dream of at home. Let’s hope it lasts and I can take it home too.
1/4 of the Paris adventure already, time flies, luckily there are still a lot of fun things planned, several trips, a visit to a ballet performance in the opera house, many museums and some more sightseeing. (& of course lots and lots of clubbing and eating, deh)
Nowadays also writing my blog in English because I am soooo international. Then Lena can also read what I write about her, now it felt a bit like gossiping, those crazy Germans don’t understand Dutch you know! You have to translate everything…. (You made me do it Lena)
On to the next months, I’ll keep everyone updated on my findings on the wine and food and of course everything else!
Au Revoir et à bientôt!
