RVDH

Selflove #1 (24/05/23)

Ja hoor, ze leeft nog! En hoe! Ik wil al weken een nieuwe blog schrijven maar er komt maar weinig uit mijn handjes! Een terugkerend probleem de laatste weken moet ik toegeven hoor, productiviteit is ver te zoeken!

Ik las mijn laatste blog na en merkte dat ik zoveel dingen noemde die ik ging doen en ging aanpakken, als ik daar nu op terug kijk zijn een aantal dingen helemaal niet eens gebeurt, zoals bijvoorbeeld de opleiding voor ‘webdesign en development’ (er waren te weinig aanmeldingen dus deze werd geschrapt) maar ook mijn drive om te beginnen met mijn ZZP leven staat een beetje heel erg stil. Jammer maar zo gaat het leven nou eenmaal af en toe. Ik heb niet volledig stil gezeten hoor, ik ben absoluut bezig geweest maar op een heel ander vlak. Namelijk: met mijzelf!

Ik merkte naar mate de tijd vorderde en ik leuke dingen deed er toch iets aan mij bleef knagen. Niet zozeer in de negatieve zin maar er zat iets wat eruit moest. Denkende dat dit eigenlijk puur lag aan het feit dat ik professioneel niet genoeg uitgedaagd werd. Begrijp me niet verkeerd, mijn baan is supergezellig en ik heb de leuke collega’s ooit maar ik merk gewoon echt dat ik klaar ben om mijn vuurtje weer te laten branden. Daar kwam dit gevoel vandaan, mijn vuurtje branden niet en ik was opzoek naar uitdaging! Daarvoor had ik natuurlijk sowieso al de stage bij Tess aangenomen. Meer uitdaging, even terug in de creatieve wereld en weer eens even ervaren hoe het is om ‘laptop’ werk te moeten doen zo nu en dan. Absoluut wennen maar ik zat giga op mijn plek, de dingen die ik moest doen, de sfeer op het atelier en het samenwerken met Tess aan haar projecten waren heaven voor mij! Helaas kon ik hier niet blijven voor een baan dus moest ik nog steeds opzoek naar een baan waarbij ik dezelfde gevoelens en drive kreeg! Ik had hiervoor zelfs een deadline voor mijzelf gesteld, ‘op die datum moet ik de baan van mijn dromen hebben gevonden, anders heb ik gefaald’. Nou ik denk dat wij allemaal wel kunnen raden hoe dit heeft uitgepakt. Tromgeroffel: helemaal superkut! Dit is gewoon simpel weg niet hoe het leven werkt en als je opzoek wil naar iets wat je echt leuk vindt kost dit tijd en laat ik mijzelf die nou net niet gunnen.

Na een tijdje in deze spirit te hebben geleefd merkte ik dat ik leeg was. Ik kwam niet verder en matte mezelf helemaal af zoekende naar dat (voor mijn idee) missende maar cruciale puzzel stukje. Na best een positieve maand in Januari was ik rond eind Februari weer helemaal terug bij af: moe, gestrest, een gevoel van vast zitten etc etc. Mega superfantastisch, dat snap je wel. Ik kon alleen maar denken ‘hoe the fuck vindt iedereen zo vlug een goede baan, wat is er mis met mij’ en ja hoor mensen, toen kwam de mentale doorbraak!!!!

Na een middagje bijkletsen met Elise en horen hoe het met haar ging de laatste periode vertelde zij mij over een ‘energetisch coach’ en dat ze sessies bij haar had gedaan, zij voelde zich daarna als herboren en heeft al die negatieve energie (die ik dus ook had) los kunnen laten! Tikkie spierie wierie maar voor de mensen die mij kennen, daar ga ik heel lekker op! Dus stap 1: afspraak maken bij deze coach. Haar naam was Valerie en ik heb diezelfde dag nog contact met haar opgenomen.

In de eerste week van maart kon ik terecht. Eerst voor een ‘shift sessie’ in deze sessie ging Valerie mijn energie lezen/aanvoelen doormiddel van de chakra’s en hadden we daarna een gesprek. Daarin werd ik even flink gespiegeld en op mijn plek gezet. Dat had ik even nodig. Zij gaf mij persoonlijke tips waarmee ik aan de slag ben gegaan en hier mee vond ik direct een soort van innerlijke rust! Je moet nu niet denken dat zij een beetje hokus pokus heeft gedaan en al mijn problemen verdwenen als sneeuw voor de zon. Je moet het zien als een soort van doorbraak bij therapie. Het moment waarin je de juiste handvaten krijgt aangeboden doordat iemand jouw karakter of ‘issue’ zo weet te verwoorden dat er in je eigen hoofd een lampje gaat branden. Je doet dus vooral alles zelf in the aftermath!

Mijn 3 grootste issues: die enorme muur die ik om mijn emoties heb afbreken (mijn oude motto luide dan ook: waarom zou je emoties ervaren als je ze ook kan wegstoppen en er overheen kan lachen) Dingen loslaten en vertrouwen dat sommige dingen je toekomen en er weer voor gaan zorgen dat mijn vuurtje gaat branden en ik iets ga doen waarvan ik gelukkig wordt en energie krijg (en shocker, dit was dus niet alleen maar gebaseerd op mijn baan) In de periode tussen de 2 sessies heb ik heel erg bij mijzelf naar binnen gekeken en probeerde ik mijzelf weer eens te leren kennen, ik had een bepaalde versie gecreëerd die dus niet perse gezond was voor de echte innerlijke ik.

In de 2de sessie, de ‘breathwork sessie’ ga je doormiddel van een verbonden ademhaling in een soort van verwerkingsstand. Dingen die je hebt opgekropt, trauma’s, emoties, dingen die je dwarszitten, alles (naja een heel groot gedeelte) komt eruit tijdens zo’n sessie en ik vind het by far een van de meest bizarre dingen die ik ooit heb gedaan! Maar men, wat ben ik dankbaar dat ik dit heb mogen doen! Er kwam zoveel bij mij los, natuurlijk niet direct, ik zou ik niet zijn als ik zelfs in een soort ‘trance’ mij niet nog zou verzetten van het voelen van mijn emoties. Maar ook deze clown heeft ze toegelaten! Ik zou niet weten hoe ik deze ervaring met de juiste woorden zou moeten omschrijven maar ik weet wel dat het, wanneer je er open voor staat, een fantastisch en hulpvolle ervaring zou kunnen zijn voor iedereen. Ik ben wel van mening dat het spirituele pad en deze vormen van mentale hulp niet voor iedereen zijn! Ik ben spiritueel en geloof heilig in bepaalde elementen die andere mensen belachelijk vinden!

Iedereen snapt ook wel dat het niet zo is dat je een paar van die sessies doet en BOEM: al je problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon en vanaf nu is het alleen maar regenbogen en zonneschijn. Nee, vanaf hier begint het eigenlijk pas! De blokkades die ik voelde zijn nu minder zwaar en dat maakt het voor mij makkelijker en lichter om door te gaan met de freestyle die ik al aan het doen was. Ik snap dat veel mensen misschien zullen denken ‘jezus christus kind, waarom doe je dit, je bent gewoon eventjes jezelf kwijt, big deal!’ – agreed, maar ik ben van mening dat wij in dit leven en vooral als nuchtere Hollanders altijd maar akkoord gaan met ‘prima’ of ‘okay’ en laat ik dat nou net ff dikke vette bullshit vinden! Het leven kan niet altijd super mega fantastisch leuk zijn maar ik wil er in elk geval wel enorm mijn best voor doen om dit gevoel een groot deel van de tijd te hebben en dat had ik niet en hoe vet mooi is het van ik op 24-jarige leeftijd al op een soort van soul search kan gaan en erachter kan gaan komen wat mij nou echt gelukkig maakt en kan doen wat ik leuk vind! Sommige mensen hebben dat pas rond hun 50ste of zelfs nooit!

Ik wilde altijd al ‘groter, beter, mooier’ toen ik jonger was, was dat vooral met materialistische dingen zoals auto’s, huizen, kleding etc. Nu ik iets ouder word (ik ga ook al richting de 30 namelijk) wil ik dit alleen maar in het leven! Dat betekent niet dat ik alle stomme dingen maar niet meer ga doen maar dat betekend dat ik zelfs van alle mindere dingen iets leukers wil maken! Dit komt natuurlijk wel samen met een goede gezonde portie klagen want niks is lekkerder dan eens in de zoveel tijd gewoon lekker zeiken over alles wat los en vast zit! Maar gewoon simpel weg alles eruit halen wat erin zit, net als in de mayonaise pot. En om dat te kunnen doen heb je een gezonde geest nodig, en die ben ik momenteel even aan het personal trainen in de mentale gym, en een fit girl/boy worden gaat niet over 1 nacht eis en dat geld ook voor mijn fitmind, maar hey het begin is er dames en heren! Selflove #1

Op dit moment ben ik puur aan het doen wat goed voelt en wat ik leuk vind. Ik heb rust gevonden in het niet weten wat er komen gaat en mezelf ook de rust gegund om het (zonder een deadline deze keer) uit te kunnen zoeken op mijn eigen tempo! Ik vind zoveel verschillende dingen leuk dat ik maar gewoon wat dingen ga proberen en kijk wat ervan komt! Dan ga ik maar een keer plat op mijn bek (geloof me, dit is een doorbraak, ik heb giga faalangst) en terwijl ik deze freestyle weer wat kalmer en losser oppak ga ik ook (voor het eerst in 24 jaar) eens kennis maken met mij eigen emoties en deze ervaren, ja ja blijf op je stoel zitten, ik schrik er ook van!

Wat eraan zit te komen in de aankomende maanden: meer oefenen met fotografie, een cursus personal styling, een keer gewoon simpel weg genieten van deze levensfase en in de tussentijd kijken wat het universum voor mij in petto heeft en luisteren naar mijn eigen energie en lichaam! Een passieve actieve levens aanpak, het komt je niet aanwaaien maar alles op zijn tijd!

Lekker zweverig weer zo op deze woensdag middag maar goed, ieder zijn ding! Ik voel mij goed over waar ik nu ben en vooral wie ik nu ben en naar mijn mening is dat het enige wat telt! Ik ben aan het reizen, met mezelf aan het werk, terug geweest naar de allermooiste/fijnste/vertrouwdste plek naar de wereld of terwijl PARIJS en was ik ook gewoon weer blij om terug in Rotterdam te zijn! And that people, is what they call: growth! Na al dat vluchten, fladderen, zwever etc is het nu tijd om het met beide klauwtjes aan te pakken en er mee aan de slag te gaan!

Dus de groetjes van deze ‘eeuwig opzoek naar zichzelf, geen idee wat ze wil in dit leven maar is er okee mee zweefteefje’, geniet van het o zo lekker zonnetje buiten en doe waar je bij van wordt! Dan doe ik dat ook (wel grappig dat kaas altijd een groot onderdeel blijft in het ‘doen wat je leuk vind)

Voor de mensen die geïnteresseerd zijn geraakt in Valerie haar werk, check haar insta eventjes: @ValerieJosie

Dikke kussies en de mazzel!

Robin

English

Yes indeed, she is still alive! I’ve been wanting to write a new blog for weeks but li haven’t been that productive! A recurring problem these past weeks I must admit, productivity is hard to find!

I read my last blog and noticed that I mentioned so many things I was going to do and tackle, when I look back at it now, some things didn’t even happen at all, like the training for ‘web design and development’ (there were too few applications so it was scrapped) but also my drive to start my self-employed life is a bit very stagnant. Too bad but that’s just the way life goes sometimes. I have not been completely idle though, I have definitely been busy but on a completely different plane. Namely: with myself!

As time went on and I did fun things, I noticed something kept gnawing at me. Not so much in the negative sense but there was something that needed to get out. Thinking this was actually purely down to the fact that I was not being challenged enough professionally. Don’t get me wrong, my job is super fun and I have the nicest colleagues ever but I just really notice that I am ready to get my spark burning again. That’s where this feeling came from, my spark wasn’t, and I was looking for a challenge! For that, of course, I had taken up the internship with Tess anyway. More challenge, back in the creative world for a while and experiencing again what it’s like to have to do ‘laptop’ work every now and then. Absolutely took some getting used to but I was in a huge place, the things I had to do, the atmosphere at the studio and working with Tess on her projects were heaven for me! Unfortunately, I couldn’t stay here for a job so I still had to look for a job where I got the same feelings and drive! I had even set a deadline for myself for this, ‘by this date I must have found the job of my dreams, otherwise I have failed’. Well I think we can all guess how this turned out. Drumroll: totally super pussy! This is simply not how life works and if you want to look for something you really like, it takes time and I don’t allow myself that time.

After living in this spirit for a while, I noticed that I was empty. I couldn’t make any progress and I measured myself off searching for that (to my mind) missing but crucial piece of the puzzle. After quite a positive month in January, by the end of February I was back to square one: tired, stressed, feeling stuck etc etc. Mega superfantastic, you get the idea. All I could think was ‘how the fuck does everyone find a good job so quickly, what’s wrong with me’ and yes folks, then came the mental breakthrough!!!!

After an afternoon of catching up with Elise and hearing how she was doing lately, she told me about an ‘energetic coach’ and that she had done sessions with her, she felt reborn afterwards and was able to let go of all that negative energy (which I also had)! A bit spiritual for most but for the people who know me, I love that! So step 1: make an appointment with this coach. Her name was Valerie and I contacted her the same day.

In the first week of March, I was able to visit. First for a ‘shift session’ in which Valerie read/feel my energy through the chakras and then we had a conversation. I was mirrored and put in my place. I needed that. She gave me personal tips that I set to work with and with this I immediately found a kind of inner peace! Don’t think she did a bit of hokus pokus and all my problems disappeared like snow in the sun. You should think of it as a kind of breakthrough in therapy. The moment when you are offered the right tools because someone knows how to articulate your character or ‘issue’ in such a way that a light goes on in your own head. So above all, you do everything yourself in the aftermath!

My 3 biggest issues: break down that huge wall I have around my emotions (my old motto then was: why experience emotions when you can also hide them away and laugh about them) Letting go of things and trusting that some things will come to you and will make sure that my fire will start burning again and that I will do something that makes me happy and gives me energy (and shocker, this wasn’t just based on my job) In the period between the 2 sessions I very much looked inside myself and tried to get to know myself again, I had created a certain version that was therefore not necessarily healthy for the real inner me.

In the second session, the breathwork session, you go into a kind of processing mode through connected breathing. Things you have bottled up, traumas, emotions, things that are bothering you, everything (well, a lot) comes out during such a session and I find it by far one of the most bizarre things I have ever done! But man, am I grateful that I was able to do this! So much came out of me, of course not directly, I wouldn’t be me if even in a kind of ’trance’ I didn’t still resist feeling my emotions. But even this clown allowed them! I wouldn’t know how to describe this experience with the right words but I do know that, if you are open to it, it could be a fantastic and helpful experience for anyone. I do believe that the spiritual path and these forms of mental help are not for everyone! I am spiritual and believe firmly in certain elements that other people find ridiculous!

Everyone also understands that it’s not like you do a few of these sessions and BOOM: all your problems disappear like snow in the sun and from now on it’s just rainbows and sunshine. No, it actually starts from here! The blockages I felt are now less heavy and that makes it easier and lighter for me to continue with the freestyle I was already doing. I understand that many people might think “jesus christ kid, why are you doing this, you just lost yourself for a while, big deal! – agreed, but I’m of the opinion that in this life and especially as down-to-earth Dutch people, we always just agree with ‘fine’ or ‘okay’ and let me just say that I think that’s some big fat bullshit! Life can’t always be super mega fantastic but I do want to do my utmost to have this feeling a large part of the time and I didn’t have that and how cool is it that at the age of 24 I can already go on a kind of soul search and find out what makes me really happy and do what I like! Some people don’t have that until around 50 or even never!

I always wanted ‘bigger, better, prettier’ when I was younger, it was mostly with materialistic things like cars, houses, clothes etc. Now that I am getting a bit older (I am also heading towards 30 as a matter of fact), I only want this when it’s about my own life! That doesn’t mean I’m just going to stop doing all the stupid things but that means I want to turn even all the lesser things into something more fun! Of course, this comes together with a good healthy dose of complaining because nothing is nicer than once in a while just bitching about everything that is loose and stuck! But just simply getting everything out of it, just like in the mayonnaise jar. And to be able to do that you need a healthy mind, and I am currently doing some personal training in the mental gym and becoming a fit girl/boy doesn’t happen overnight and that goes for my fitmind too, but hey the start is there ladies and gentlemen! Selflove #1

Right now, I am purely doing what feels right and what I enjoy. I’ve found peace in not knowing what’s coming next and also allowed myself the peace to be able to figure it out (without a deadline this time) at my own pace! I like so many different things that I’m just going to try some things and see what comes of it! Then I will go flat on my face for once (believe me, this is a breakthrough, I have gigantic fear of failure) and while I pick up this freestyle a little calmer and looser I will also (for the first time in 24 years) get acquainted with and experience my own emotions, yes yes stay in your seat, it scares me too!

What’s coming up in the next few months: more practice with photography, a course in personal styling, once just simply enjoying this phase of life and in the meantime seeing what the universe has in store for me and listening to my own energy and body! A passive active approach to life, it doesn’t come without effort but everything in its own time!

Nice and deep again on this Wednesday afternoon but well, to each his own! I feel good about where I am now and especially who I am now and in my opinion that is all that matters! I am travelling, working on myself, been back to the most beautiful/fantastic/familiar place in the world PARIS and was also just happy to be back in Rotterdam! And that people, is what they call: growth! After all that fleeing, fluttering, gliding etc, it’s now time to grab life with both claws and get on with it!

So greetings from this ‘eternally searching for herself, no idea what she wants in this life but is okay with it floating bitch’, enjoy the oh so nice sunshine outside and do what makes you happy! Then so do I (well funny how cheese always remains a big part in the ‘do what you love)

Big kisses!

Robin

Scroll naar boven